δελτιο

ο καιρος χαλαει ειπαν
καθε χρονο, τετοιο καιρο
πανω κατω
κι ειναι σαν κατι να μενει σταθερο στο χρονο
αμετακινητο, αχαλαστο
να μυριζει 2η ευκαιρια,
μαλλον, πρωτη
παρθενικη, αχαλαστη
να μην εχει χαθει τιποτε
καμια σπαταλη
χαλαλι το ωφελος
να μην εχω να ξεθαβω
να βρισκω οτι εγινε θησαυρος
οτι τοτε ηταν ντροπη, απειλη, φευγιο
να μην εχει ταυτοτητα ακομα,
ουτε σκονη, ουτε φως
αλλα ειναι απλα ενας χειμωνας ακομα
πριν απο μια ακομα ανοιξη
και τα καλοκαιρια
εχουν ηδη ξεχαστει
πια ευτυχως

εψιλο

θα θελα να ζω
σε μια φωτογραφια τυχαια
καποιου αγνωστου
οπου περασα ανοικειοθελως
τυχαια ή κατα λαθος
κι οπωσδηποτε, ανυποψιαστα
εκει θα θελα να ειναι ο τοπος μου
να μην τον ξερω
να μην μπορω να φυγω
κι ουτε να θελω

να μην με ρωτας τι κανω
για να μην λεω ψεματα
και να μη σε φοβαμαι

Το κουτακι

Οσο δεν ειχα τιποτα δικο σου,
ησουν εσυ ολοτελα δικος μου.

(Δεν πρεπει να το χασω, οχι κατα λαθος)

red onion

The other day I blew up my mind
I 've lived happily ever after.

2 κερματα

Τελικα, δεν μπορω να ξεφυγω.
Τελικα, δεν θελω να παω αλλου.
Αν αρχισω να πιστευω στη μοιρα, θα αρχισω να με συγχωρω.

Τελικα, Τεκιλα.

8 σπαθια

"Τωρα τα καταλαβα ολα."
Ουτε γω δεν καταλαβαινα τι εννοουσε, και ηταν κατα παντων προφανες.

Μεχρι που χτες, τα καταλαβα ολα κ γω.
Η δικη μου επανασταση θα ειναι των αλλων ο συμβιβασμος.
Γιατι οχι, ο δικος μου.

Αν αποτυχω, θα τα χω καταφερει.

συννεφο

Εχει βαλει αερα δυνατο τελευταια
τριζουν τα παραθυρα
δεν γινεται να κλεισουν ακομα
οι τοιχοι θα μαυρισουν αλλιως
δεν εχουμε χρονο γι αυτα
Δεν ηρθε κανεις τελευταια
Ουτε πριν ερχοταν κανεις
φοβαμαι τους δρομους
κι αν δεν φυγω, πως αλλιως;
Μου γραφεις, σε μια μαυρη οθονη
δεν σε αποσπα τιποτα
κι ετσι θα τα καταφερεις
θα μου πεις ενα ονειρο για καληνυχτα
το χω αναγκη, δεν κανει να το ξερεις ομως
κι ειναι αρρωστια που δεν χρειαζεται να το μαθεις
τοσες ιστοριες ανθρωπων, τοσο μικρες
κι ομως καποιους θα μπορουσαμε να χαμε σωσει.

εφτα επι 2

Ο jimjoe εχει ορεξη να ακουσει πραγματικες ιστοριες.
Του τη σπανε τα ασυναρτητα, τα φλου, τα ετσι.
Βρισκει πως ο,τι εχει κενα, θα μπορουσε να ναι δικη του ιστορια.
Αλλα παλι τις ιδιες ζαριες θα φερνε.
Και δεν εννοει να μαθει να κερδιζει χωρις ζαρι.

τρΙωδιο

Οσο βρισκουμε δικαιολογιες, θα υπαρχουμε.

Οσο καταφερνουμε να τις πιστευουμε, θα εχουμε αυριο.

ΥΓ: Οχι ακριβως, καταλαβες. Αλλα επρεπε να προλαβω το σημερα.

Ριρι

Δεν σε θυμαμαι, μα καταφερα να γινω αυτο που φοβοσουν.

Θα με δεις μες στους δρομους, μα δε θα με προσεξεις.

Ατσαλα βηματα, το φανταζοσουν;

Ησουν αστερι, ζητω τις μπορες.

Ειχες ενα, τα θελω ολα.

Μου λειπεις, μου κρυβεσαι.
Κι ετσι νομιζω πως εισαι καπου.

Ολα στο κοστος, συναλλαγμα εσυ.

Γκινια

Μηπως ηταν ολα δουλεια μιας νυχτας;

Κι αραγε ποια απαντηση θα μας αλλαζε προς το καλυτερο;

Ξερω δεν καταλαβαινεις, κοιτας το επομενο ραφι, την επομενη βιτρινα.

Ζητας να βρω αλλο ονομα για το αδιαφορο.

Μα ειναι μονο στις ωρες της υπομονης, που βλεπω το χρονο να χανεται.

Δεν προλαβαινω, αλλη φορα.

super best

Ψαχνω το ωραριο του σουπερ μαρκετ.
Σκεφτομαι αν προλαβαινω.
Σκεφτομαι τι να σου φερω.
Σκεφτομαι πως 8α θελα να λειπες οταν γυρισω.
Να μην σε ψαξω, να ξεχασω πως ησουν εκει ποτε.
Και πραγματι να μην εχεις υπαρξει.
Και με σκεφτομαι να χαμογελαω.

Σημειωση: Τελικα, δεν προλαβα. Δεν αλλαξε κατι.

Περα

Νομιζω μια μερα θα καταφερω να μετρησω τα τουβλα στον απεναντι τοιχο.
Νομιζω μια μερα η σκεψη αυτη δεν θα με φοβιζει.

Και ετσι χανω το μετρημα των φυλλων του δενδρου.

Κορνερ

Συγχωρεσε με που σε φτασα ως εδω.

Συγχωρεσε με που δεν εγινα οπως ησουν.

Συγχωρεσε με που δεν μου μεινε αλλο απο σενα.

Συγχωρεσε με που μονο να με συγχωρεις μπορεις.

ΥΓ: Μην πεις πως δεν χρειαζεται. Μην πεις πως εγινες εγω.

Σφαιρα

Καποιος διπλα, δεν θα με ξαναδει.
Εγω βιαστικα, να μη με καταλαβει.
Εσυ εκει, παντα αθωα, κοιτας τι μπορει να παει λαθος.
Μισανοιχτο παραθυρο να παιρνει το φως, να φερνει αερα.

Χαιρομαι.

Σελεκτ

Ακουσα το παπλωμα να τριζει.
Στριφογυρνας, δεν ξυπνας.
Ποσο καιρο ακομα θα το αποφευγεις.
Ασε μας μονους, να τρομαζουμε με το μας.
Να λεω παλι θελω να φυγω, και να μην φευγω, και να μην μπορεις να ξαναρθεις.

Κι οσο θυμαμαι πως καποτε φταιγαν οι λεξεις.

ΜΗΝε

Εδω, παλι εγω.

Σ' αγαπαω μικρη μου, να θυμασαι.
Ασε με να ξεχασω τωρα, και μεινε.

οριζων

Θα θελα να μουν 16 χρονω.
Μπα οχι αυτο.
Θα θελα οι αλλοι να με βλεπουν.
Η καθολου να μη με δουν.
Να κρεμομαι σε μια αιωρα λευκη.
Και εσυ μικρη μου να ξερες να συγχωρεις.

Αραγε

Ασε με κατι να νιωσω.
Οσα ρηχα, ασημαντα, περαστικα, ευσβηστα,
οσα για χαρη σου...
Οχι, δεν φταις εσυ.
Μενεις εκει, σαν μια πετρα, μαυρη, οκνηρη, αλλοτε ηφαιστειο, τωρα πετρινο φαντασμα.

Σκληρη, τιποτε δεν σε διαπερνα και σε αγγιζουν ολα.
Κι εγω που σε νομιζα νεκρη, κι εγω που νομιζα πως μπορουσα να ζω, να ξεχνω, να σε εχω.

Ενα λαθος ακομα, να σε βαζω να φταις, εσυ που δικιο πια δεν μπορεις να βρεις.
Κι εγω που ψαχνω τι σε κρατουσε, να ειμαι γω που κρατιεμαι πανω σου.

Το μαρμαρο στη μνημη σου.