ομορφαζεις

πλεμε σε μια λιμνη ρηχη
χωρις λεπια 
αποτσιγαρα, τενεκεδακια
και μπαγιατικα ρουχα
οι καποτε αυτοκρατορειες μας
χωρεσαν κατω απο το χαλακι της εξωπορτας
στην οθονη παιζει η ωρα
η ημερα και η χρονια
και κατι παλιες φωτογραφιες τραβηγμενες απο αγνωστους
ενω οι καπνοι εχουν βρωμισει
απο τις ανασες μας
μετραμε τις λεξεις μεχρι το τελος της γραμμης
για να μη χαραξουμε τον τοιχο με ευθειες
τα απομειναρια της καταδικης
που ασκησαμε εφεση για την παραταση της
τα νυχια μας μακρυναν
πιο πολυ απο οσα ορκιστηκαμε να ξεχασουμε
κι απο τοτε δεν φευγουν απο το μυαλο μας
μετραω τα αυλακια στην ακρη στ αριστερο σου ματι
που ειναι πιο πολλα απο κεινα στο δεξι
ενωσο το κρυο μας κανει να γελαμε
 δυο τοιχοι

εξι πολεις
ενα περιπτερο
ο,τι απεμεινε να μας χωριζει