Ακουσα το παπλωμα να τριζει.
Στριφογυρνας, δεν ξυπνας.
Ποσο καιρο ακομα θα το αποφευγεις.
Ασε μας μονους, να τρομαζουμε με το μας.
Να λεω παλι θελω να φυγω, και να μην φευγω, και να μην μπορεις να ξαναρθεις.
Κι οσο θυμαμαι πως καποτε φταιγαν οι λεξεις.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου