vid

κι επειτα -ξερω- θα ρθει η ωρα που αυτα θα χουν περασει, ξεχαστει, παρηκμασει
θα ρθουν νεες λυπες και αλλες εκπληξεις
το κοκκινο χαλι πανω απο τις περασμενες σκονες
αποχτενιδια απο τοτε που η εμφανιση εκανε τη διαφορα
ετικετες απο ρουχα φτηνα και διαλεγμενα
θα ξεχασω οπως μαλλον εχω ξεχασει παλι
το χαμογελο λιγο ακομα πιο σκληρο
και πιο κενο,
μισος, θυμος, αδιαφορια, κυνισμος
λιγο πιο ομοια προς το πληθος
γι αυτο να με θυμασαι οπως ημουν,
να χαιρεσαι που δεν μου μοιαζεις πια
και να προσεχεις, μην και δεν παθεις τιποτα.
Σε μεγαλωσα, ωσπου ξεπερασες τους ερωτες και τις αγαπες,
και το τσιγαρο πια σου φερνει εμετο.
Ετσι δεν με εχεις αναγκη, αρα κανεναν αλλο.
Παραδεξου το και θα χεις κανει το χρεος σου.
Η μοναξια σου ειναι κατακτηση.