Κυριακή 10 Απριλίου 2011
Pain Body
Αγγαλιαζω τα κομμενα μου γονατα
να αφησω το μυαλο μου να τρεξει
Στην επιστροφη το μαυρο εχει σκονιστει
ειναι η γυρη
θυμαμαι το Βυθο
εκφοβιστικη νοσταλγια
λες και δεν ηταν παντα στη θεση του
λες και δεν ημουν παντα εδω
τωρα πλεον σε αναγνωρισα,
σου σφιξα το χερι
σε χτυπησα στον ωμο, οχι φιλικα
δεν σου ζητω τα νοικια και τα ρεστα
μονο σε αφηνω να με ελευθερωσεις
δεν σ'αγαπησα κι ουτε θα το κανω
αλλα σε καταλαβαινω
δεν ξερω πώς ειναι χωρις εσενα
αλλα μπορω να κανω πως δεν εισαι εδω
παλι δεν θα χρειαστει
αφου δεν μπορεις να μην υπαρχεις
κι εγω σε λυπαμαι χωρις τυψεις.
Το σωμα σου μικραινει, δεν με καταλαμβανει πια
κι αν μαντεψω το ονομα σου
μπορει να σου πω τα υπολοιπα.
Εχεις ενα κερμα;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου