γκρικλις

Ερχομαι.
Μην μου κανεις κακο.
Ξερεις καλα πως να με πονας.
Κι ας μην με ξερεις καλα καλα.
Ο,τι κι αν πεις εχεις δικιο,
κι ειναι για το καλο μου.
Οπως δεν το θελει κανεις αλλος.
Οπως τοτε που ηθελες να μην υπαρχω. 
Κι ας μην εκανες τιποτε γι αυτο.
Το καλο μου στοιχιζει, βλεπεις.
Ομως δεν ειναι υποχρεωτικο, παλι καλα
Ποναω και γω ξερεις.
Κι ας μην ξερω να στο δειχνω.
Ας μην ξερω να σου μιλησω,
ας μην ξερω να με καταλαβεις.
Ειναι πιο δυσκολο για μενα,
γιατι ειμαι εγω που πρεπει να κανω κατι γι αυτο,
κι ετσι απο πρωτο χερι ξερω πως τα χω χαμενα.
Αλλα δεν φοβαμαι,
γιατι κι ο φοβος κρυβει ελπιδα.
Εγω δεν ξερω να κρυφτω.
Και το αυριο ειναι κιολας αυριο.

Σου μοιαζω οσο παω.
Ομως μην με υποτιμας.