Σαν (το ασμα του) Σεμπαστιαν

Οποτε ερχομαι εδω
βαζει παγωνια
για να νιωθω σαν στο σπιτι μου,
μαλλον και γιατι οχι.
Δυο γεφυρες,
3 σερβεθας,
ντος σιντρας,
2/3 χαμογελα με ανωφελες και ειλικρινεις υποσχεσεις
και κατι αλλα που δεν εμαθα να ζητω
κι αποφασισα να δωσω παραταση στον αγωνα
που κρινεται με τη γροθια στο μαχαιρι.
Κι αν δεν το προσεξεις,
ενα απο κεινα τα χαμογελα
θα ναι και στα δικα μου
σπασμενα μουτρα.
Σε κλεινω, εσενα εστω που μπορω.