Αυτη η μανια να φανουμε ξεχωριστοι, διαφορετικοι, ιδιαζοντες, αποκλινοντες, ειτε προς τα πανω ειτε προς τον πατο,
γκρεμιζει τις (σχεδον) τελευταιες αμυνες μπροστα στην μαζοποιηση και την ομοιογενεια.
Κι οσο προσπαθουμε με λυρισμους, πνευματισμους κ αστεϊσμους (καλη ωρα κ κουφια) να εκφρασουμε ο,τι κοινοτυπο μας κατεβει στο κεφαλι, στο δρομο ή στο κρεβατι, το γελοιον θα θριαμβευει.
Ειμαστε ολοι εγω(ισται).
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
θυμαμαι τον δασκαλο που εκανε την αποκαλυψη πως οι αγγλοι μας εκλεψαν την "ιδεα" και την εκαναν "αΗντία".
ΑπάντησηΔιαγραφήισως απο τοτε παντα σκεφτομαι ποσο κοντα ειναι αυτες οι δυο εννοιες και ποσο κινδυνευεις να πεσεις στην παγιδα της μιας κυνηγωντας την αλλη.