tsest

Χαθηκα κ με εψαξα,
με εψεξα,
με βρηκα λαθος,
μα δε με βρηκα.
Κοιμηθηκα με λεοντες,
ξυπνησα  δαιμονες,
γκρεμιστηκα κ ανεβηκα,
στις οροφες αναποδα,
που εδαφος δεν με καταδεχοταν.
Στα συντριμμια θησαυρους 
ζητησα αλλα το φως αθωο.
Mια αλλη νυχτα που εσπασε στον τρομο,
χωρις αιτιο αλλο σοβαρο,
με βαφτισα ξανα,
σε χαρτι ασπρο αντις καμμενο,
και μου δωσα για αλλη μια
μια πρωτη ευκαιρια.